چگونه والدین خوبی باشیم ؟

پدر و مادر بودن یکی از بی دریغ ترین و از تمام و کمال ترین کارهای زندگی است و به هیچ وجه کار ساده ای نیست. مهم نیست فرزند شما چند سال دارد، کار شما تمامی ندارد. برای آنکه والدین خوبی باشید لازم است به فرزندتان حس ارزشمند بودن، دوست داشتنی بودن را بدهید هم زمان که درست و غلط زندگی را به او می آموزید. و آخر روز مهم ترین موضوع این است که در کنار فضای پرورشی که برای فرزندتان آفریده اید، بتوانند رشد یابند و اعتماد به نفس پیدا کنند و در نهایت بزرگسالانی مستقل و مسئول بار بیایند. اگر دوست دارید والدین بهتری باشید، این ده قدم راهی خواهد بود به سوی هدف شما!

قدم هایی که برای والدین بهتر بودن باید بردارید :

1- به فرزندتان عشق و محبت بدهید

بعضی اوقات بهترین چیزی که می توانید به کودک تان بدهید عشق و محبت است. یک نوازش مهرآمیز یا یک آغوش پشتیبان، به فرزندتان نشان می دهد که شما چقدر به او اهمیت می دهید. تماس فیزیکی با فرزندتان را هرگز دست کم نگیرید. این هم چند راه برای نشان دادن عشق و محبت:
نوازش ملایم همراه با کمی تشویق، تائید و یا حتی یک لبخند تاثیر ویژه ای بر روی تقویت اعتماد به نفس و شخصیت کودکان داشته باشد.
مهم نیست که چقدر از دست او عصبانی هستید، هر روز به نوعی به او ابراز کنید که دوستش دارید.
او را ببوسید و به آغوش بکشید. فرزندتان را از کودکی با عشق و محبت رشد بدهید تا نسبت به آن راحت باشد.
عشق بی توقع ورزیدن؛ در ازای ابراز محبت تان او را مجبور نکنید آن فردی باشد که شما می خواهید. بگذارید بداند که در هر حالی شما او را دوست دارید و خواهید داشت.

2- فرزندتان را تشویق کنید

تشویق کردن یکی از رکن های اساسی والدین خوب بودن است. دوست دارید فرندتان حس خوبی درباره ی خودش و دستاوردهایش داشته باشد. اگر شما آن اعتماد به نفس مورد نیاز را ندهید، او در دنیا تنها می ماند، پس آن قدرت روحی لازم برای مستقل بودن و ماجراجویی را نخواهد داشت. وقتی کار خوبی انجام می دهد، نشان بدهید که متوجه آن هستید و به او افتخار می کنید.

3- به فرزندتان مستقل بودن را یاد دهید

به فرزندان خود یاد دهید که مستقل باشند، یاد دهید که اشکالی ندارد که متفاوت باشند و مجبور نیستند که  که دنباله‌روی جامعه باشند، زمانی که کم سن‌تر هستند درست و نادرست را به ‌آن‌ها بیاموزید تا به جای دنبال کردن دیگران، خود برای زندگی‌شان تصمیم بگیرند. به یاد داشته باشبد فرزند شما قرار نیست دقیقاً راه شما را ادامه دهد، بلکه او فرد منحصر به فردی است که تحت مراقبت شما است.

4- احترام به حریم خصوصی فرزندان

همانگونه که شما دوست دارید به حریم خصوصی شما احترام گذاشته شود، به حریم خصوصی فرزندان خود احترام بگذارید. برای مثال زمانی که به فرزندان خود آموزش می‌دهید که اتاق شما خارج از مرزهای آن‌ها است، شما هم به مرزهای او، یعنی همان اتاق او احترام بگذارید، بگذارید فرزندان شما احساس کنند که زمانی که به اتاقشان وارد می‌شوند می‌توانند مطمئن باشند که کسی داخل کمد آن‌ها را مشاهده نکرده است، دفتر خاطرات او را کسی نخوانده است، در این صورت او یاد خواهد گرفت که حریم خود را محترم شمرده و همچنین به حریم خصوصی دیگران احترام بگذارد.

5- دست از مقایسه کردن بردارید، هر موجودی “خود ویژه” است!

هر کودکی منحصر به فرد و ویژه است. تفاوت هایش را دریابید، تا او بتواند به دنبال خواسته ها و رویاهای از جنس خودش برود. در غیر این صورت فرزندتان دچار عقده ی حقارت می شود، که این موضوع به مرور زمان و در بزرگسالی غیر قابل جبران است. اینکه در چشم شما هرگز به اندازه ی کافی خوب نیست، آسیب جدی به شخصیت او وارد می کند. اگر می خواهید رفتار او را رشد دهید، در هر بازه ی زمانی درباره ی اهداف او در فضایی آزاد صحبت کنید، به جای آنکه او را با خواهرش یا کودک همسایه مقایسه کنید. این کار باعث می شود فکر و احساس او توسعه بیابد بجای آنکه دچار عقده ی حقارت شود.

6- به فرزندتان گوش فرا دهید

این مهم است که مکالمات شما و فرزندتان دو طرفه باشد. نباید شما متکلم وحده بگذارید و مانند ناظم فقط پی تعیین قوانین برای او باشید. وقتی مشکلی دارد، به مشکل او گوش کنید. باید به گوش دادن مشکل او علاقه نشان بدهید تا بتواند خودش را ابراز کند و شما را جزئی از زندگی خودش بداند. باید بتوانید فضایی بین خودتان و فرزندتان ایجاد کنید که او بتواند با مشکل کوچک یا بزرگی که دارد نزد شما بیاید و از شما مشورت بگیرد.

7- بپذیرید که زمانه عوض شده است

استراحت‌ها و تنبلی‌های صبح‌ روزهای تعطیلِ شما جای خود را به بازی فوتبال و تک‌نوازی‌های هنرمندانه داده‌اند. با این وجود به خاطر داشته باشید که باید زمانی را نیز با یکدیگر سپری کنید، قرارهای شبانه یا آخر هفته با خانواده برای حفظ روابط از اهمیت ویژه‌ایی برخوردارند.

8- بر سر فرزندانتان فریاد نزنید

شاید شما قبلا هم به خودتان گفته‌اید که نباید بر سر فرزندانتان داد بزنید. اما زمانی که آنها دارند از دیوار راست بالا می‌روند سخت است که کنترل خشم داشته باشید. هرچه بیشتر شما بر سر فرزندانتان فریاد بکشید، رفتار آنها به همان نسبت بدتر خواهد شد. به جای آنکه بخواهید رفتار کودکانتان را کنترل کنید، احساسات و نگاه آنها را درک کنید. سپس با روش منطقی به سراغ حل آنها بروید.

9- در هیچ شرایطی از تنبیه بدنی استفاده نکنید

تنبیه بدنی موجب اطاعت کوتاه‌مدت کودک می‌شود و موجب می‌شود که چند مدت آسوده باشید و کودک رفتار اشتباه خود را انجام ندهد. باوجود این، با این روش به کودک نمی‌آموزیم که چه چیزی درست و چه چیزی غلط است. این روش فقط به کودک یاد می‌دهد که از عواقب بیرونی کار خود بترسد. به این ترتیب، کودک دلیل نادرست بودنِ کارهای خود را درک نمی‌کند و فقط ترغیب می‌شود که آن کارها را دور از چشم والدین انجام دهد و سعی کند گیر نیفتد. کتک زدن این الگو را به کودک می‌دهد که او نیز می‌تواند مسائل را با خشونت حل کند.

10- با همسرتان متحد باشید

بسیار مهم است که فرزندانتان، شما را به عنوان یک واحد متحد ببینند، یعنی جواب هر دوی شما به در خواست فرزندتان یک جواب است، هر دو بله یا هر دو خیر و تفاوتی بین جواب‌های مادر و پدر وجود نداشته باشد، زیرا زمانی که پدرشان بگوید نه و مادر بگوید بله، آن‌ها احساس می‌کنند که یکی از والدین بهتر است یا کمتر سخت‌گیری می‌کند، فرزندان باید پدر و مادر خود را به عنوان شخص واحدی دیده و در این حالت والدین،در وضعیت سختی قرار نخواهند گرفت زیرا آن‌ها در کارهای معین اتفاق نظر داشته و همین رفتار به پرورش بهتر فرزندشان کمک زیادی می‌کند.

11- الگوی خوبی برای فرزندتان باشید

اگر انجام کاری را به فرزندتان توصیه می‌کنید، ابتدا خودتان آن کار را انجام بدهید. به‌جای اینکه صرفا به کودک بگویید که از او انتظار دارید چه کاری را انجام بدهد، خودتان آن کار را انجام بدهید و در عمل به او نشان بدهید. شما ابتدا باید استانداردهای بالایی را برای خودتان تعیین کنید. چون شما الگوی فرزندتان هستید و در درجۀ اول باید خودتان به استانداردها و چیزهایی که می‌گویید، پایبند باشید ، انسان موجود ویژه‌ای است که می‌تواند با تقلید کردن، بیاموزد.

اگر در کنترل خشم خود دچار مشکل هستید، از این روش‌ها استفاده کنید :

• با خودتان عهد ببندید که هیچ وقت بر سر فرزندانتان فریاد نمی‌زنید مگر آنکه امنیت جان آنها در خطر باشد
• تصمیم بگیرید که اگر عصبانی شدید چه خواهید کرد
• در زمانی که عصبانی می‌شوید از فضا دور شوید
• در زمان عصبانیت پنج بار نفس عمیق بکشید
• از تهدید کردن پرهیز کنید
• نقش خودتان را در حل موضوع بررسی کنید
• به نیازهایی که در فرزندتان به آن پاسخی داده نشده فکر کنید و شاید به همین روش بتوانید ریشه مشکل را پیدا کنید

راه‌هایی که به کمک آن می‌توان از هلیکوپتری شدن جلوگیری کرد به شرح زیر است : 

• کارهایی که وظیفه فرزندانتان است را برایشان انجام ندهید
• اجازه دهید فرزندانتان تصمیماتشان را به اقتضای سن، خودشان بگیرند
• به فرزندانتان اجازه دهید تا تبعات تصمیم خود را بچشند
• تا حد ممکن از بیان این جمله که برای تو زوده که … پرهیز کنید
• اجازه ندهید کودکانتان به محور جهان شما تبدیل شوند
• اجازه دهید فرزندانتان گاهی شکست بخورند!
• از آنها بپرسید: فکر می‌کنی چجوری میتونی فلان مشکلو حل کنی؟

برای ایجاد حس امنیت در فرزندانتان کارهای زیر را می‌توانید انجام دهید :

• به فرزندتان ابراز محبت کنید
• به آنان احترام بگذارید
• با آنان با احترام رفتار کنید
• احساسات آنان را درک کنید
• زمانی که در کنار آنان هستید تمام توجهتان را معطوف آنان کنید
• به آنها یادآوری کنید که بی قید و شرط عاشقشان هستید
• به قول‌هایتان پایبند باشید
• قابل اتکا و قابل اعتماد باشید

منابع : گردآوری تیم سوچلا

namnak.com چگونه والدین خوبی باشیم ؟

hamkadeh.com چگونه والدین خوبی باشیم ؟

setare.com  چگونه والدین خوبی باشیم ؟

chetor.com چگونه والدین خوبی باشیم ؟