تشخیص برنج ایرانی خوب
تشخیص برنج ایرانی خوب
شاید اولین قدم برای انتخاب، تجربه‌ای است که از خرید قبلی داشته‌اید و الان دنبال برنجی هستید که خوب قد بکشد، دون باشد و به هم نچسبد و البته عطر و بویی هم به راه بیندازد که نگو و نپرس!
در سال های اخیر اخبار زیادی درباره وجود برنج تقلبی در کشورمان شنیده ایم بنابراین لازم است نحوه تشخیص این نوع برنج را از نوع اصلی آن بدانیم تا در خرید اشتباه نکنیم.
وقتی برای خرید به فروشگاه‌های اینترنتی یا حقیقی سری می‌زنید با گروهی از نشان‌ها و برندهای متنوع تجاری مواجه می‌شوید. آن موقع است که از خودتان می‌پرسید کدام برنج را بخرم؟
برنج ایرانی، در شمار برنج های ممتاز است، اما درجه بندی دارد و فقط خوب قد کشیدن دانه برنج پس از پخت ملاک مرغوبیت نیست.
یکدست بودن برنج
برنجها طرز پخت مختلفی دارند. یکدست بودن برنج تنها به نژاد کاشته شده، زمین و آب و هوای رشد آن محدود نیست. پس از برداشت محصول نیز شرایط مهم و تاثیر گذاری وجود دارد، نوع خشک کردن برنج از اهمیت فراوانی برخوردار است، در زمان پوست گیری و سفید کردن برنج حجم زیادی نیم دانه خواهد شد. عملیات سورت کردن (الک کردن برنج) برای جداسازی همین نیم دانه ها است. همه ی این عوامل در پخت برنج تاثیر گذار خواهد بود. علاوه بر مساله ی پخت، کیفیت، عطر و طعم و … برنجهای مختلف با هم متفاوت است. از این رو یکدست بودن برنج اهمیت فراوانی دارد و در مورد برنجی که مخلوط شده است نمیتوان به راحتی در مورد کیفیت آن نظر داد. برنج خوب ایرانی باید یکدست باشد.
تشخیص یکدست بودن :
روش اول
ساده تر است. مقداری از برنج را در کف دست خود ریخته و با دقت به آن نگاه کنید. دانه های برنج نباید از اندازه و رنگ و شفافیت متفاوتی برخوردار باشند. اگر هر یک از این موارد در برنجی وجود داشته باشد، آن برنج مخلوط شده است و یکدست نیست.( دقت نمائید، منظور از اندازه برنج، خورده و شکستگی آن نمی‌باشد. شکستگی بین 4 تا 6 درصد طبیعی می باشد و دلیل عمده آن حمل و نقل می باشد که باعث شکستگی می شود. ضمن اینکه این مقدار شکستی قابل مشاهده نیست و تاثیری بر پخت برنج نخواهد گذاشت)
روش دوم
برای تشخیص یکدست بودن این است که مشتی برنج را روی یک سطح شیشهای ریخته و از زیر نوری به ان بتابانید با دقت به دانه ها نگاه کنید. میزان گذر دهی نور در تمام دانه ها باید یکسان باشد. اگر تفاوت محسوسی وجود دارد یعنی میزان شفافیت آن ها متفاوت است. از این راه معلوم می شود که نمونه، اصطلاحاً یک بارِ برنج نیست و مخلوط شده است.
خشک بودن برنج
تست یکدست بودن برنج برای تعیین کیفیت آن کافی نیست و تازه، کار تشخیص برنج خوب شروع میشود. یک تست مهم برای تشخیص برنج خوب، خشک بودن آن است. برنج در ابتدای برداشت رطوبت بالایی دارد. این میزان از رطوبت برنج ، هم کار پخت را مشکل میکند، هم نگه داری برنج را دشوار کرده و ان را در برابر حشرات و … آسیب پذیر میکند. به همین دلیل کارخانه‌ها، با استفاده از دستگاه‌های خشک کن برنج تازه برداشت شده را خشک میکنند، تا رطوبت آن ها کمتر شود؛ زمان و میزان حرارت این دستگاه خشک کن نقش مهمی در کیفیت برنج خروجی دارد. متاسفانه برخی کارخانه ها برای سریعتر شدن عملیات خشک کردن، از دماهای بالاتر و زمان کمتری استفاده می کنند که کیفیت برنج را کاهش میدهد.
دانه برنج هر چه خشک تر و سفت تر باشد بهتر است زیرا با جذب سریع آب هنگام پخت، حجیم تر می شود.
روش تشخیص :
برنجی که به خوبی خشک نشده باشد، به اندازهی کافی سفت نشده و اصطلاحاً پوک است. برای تشخیص خشک بودن برنج آن را زیر دندان بگذارید و فشار دهید. برنج خوب و خشک شده نباید به راحتی بشکند و خرد شود. روش دیگر برای تشخیص خشک بودن برنج، پختن آن است. برنجی که خوب خشک شده است، در پختن و دم کشیدن ، خوب قد میکشد یا اصطلاحاً ری میکند. چرا که به دلیل خشک بودن، به راحتی از آب موجود در دیگ رطوبت جذب میکند و قد میکشد. ( به همین دلیل برای پخت برنج تازه ، باید دقت بیشتری به خرج دهید)
بند نداشتن برنج
برنج نباید بعد از خروج از کارخانه در معرض باد یا هوای سرد قرار بگیرد، در غیر اینصورت دارای بند و ترک خواهد شد. دانه های برنج خوب ، بدون بند و ترک است اما برنج بی کیفیت بندهای عرضی دارد.
روش تشخیص:
بند دار بودن برنج را میتوان با چشم تشخیص داد. علاوه بر این اگر برنج بنددار را با انگشت شست و اشاره نگه دارید و با ناخن انگشت شست فشار دهید، راحت خرد شده و شکسته می شود.
نیمه بلوری بودن
برنج خوب ایرانی رنگی نیمه شفاف یا به تعبیری دیگر نیمه بلوری دارد و حالت کدر بودن برنجهای خارجی را ندارد.
دانه برنج نباید خیلی سفید، خیلی زرد، شفاف، دودی یا ترک خورده باشد؛ رنگ بلوری مات و عاج مانند دارد و میزان گذر دهی نور در تمام دانه ها باید یکسان باشد.
عطر و طعم برنج
برنج خوب ایرانی عطر و طعم خوبی دارد که آن را از برنج های خارجی و همچنین برنج های پرمحصول و کم کیفیت داخلی متمایز میکند. برنجهایی که نژادی پرمحصول دارند مانند برنج فجر و شیرودی و… ، طبیعتاً نسبت به برنج های خوب مثل برنج طارم و هاشمی عطر و بوی کمتری دارند.
روش تشخیص:
با قرار دادن مقداری برنج بین دو کف دست و ها کردن در آن، باید بوی مطبوع آن به مشام برسد.
البته برخی از سودجویان با تبدیل برنج های اصیل و خوش عطر به گرد برنج و ریختن مقداری از آن در هر کیسه، باعث به اشتباه افتادن شما می شوند. برای تشخیص این شگرد باید از تست طعم برنج استفاده کرد، یعنی چند دانه از آن را برداشته و برای خلاص شدن از شر گرد برنج به آن فوت کنید. سپس داخل دهان خود بگذارید. اگر طعم مطبوعی ندارد آن برنج، برنج خوب نیست.
سفیدک نداشتن برنج
سفیدک زدن برنج زمانی اتفاق می افتد که برنج در شالیزار بخاطر بارش بی موقع باران در زمان برداشت ، گرفتن رطوبت در کارخانه و خیس شدن در انبار در زمان نگهداری پیش می آید که مرغوبیت آن از بین می رود و برنج در پخت خورد میشود و اصلا مجلسی در نمیاید میزان خورد کردن آن نیز بستگی به میزان رطوبت دارد.
روش تشخیص:
کمی از برنج بردارید در کف دست خود بریزید این برنج نسبت به برنج های مرغوب به خاطر رطوبت کدر شده (در اصطلاح مازنی مه-meh دارد) و به همین علت انتهای برنج (طرفی که تو رفتگی دارد) سفیدیش متمایز با رنگ برنج است و برنج ها نوک سفید دیده می شوند. در زمان پخت نامرغوب بودن کامل آشکار می شود.
دقت کنید کپک زده نباشد و بوی نامطبوع کهنگی و ماندگی از آن به مشام نرسد.
کاملاً همسان نبودن دانه های برنج
برنجی که به طور طبیعی کشت شده و مراحل بعدی را طی کند طبیعتاً دانهی آن تا حدی با هم متفاوتند. اگر برنجی که در دست دارید دانه های کاملاً همسان دارد، برنجی طبیعی نیست و از برنجهای چینی است که از ترکیب پلاستیک و نشاسته ساخته شده اند. این برنج ها وقتی در معرض حرارت مستقیم قرار بگیرند دود می کنند.
نتیجه گیری:
در آخر در یک جمع بندی کلی برای تشخیص برنج مرغوب: یکدست بودن، خشک بودن، بند نداشتن، نیمه بلوری بودن، پخت، عطر و طعم دلپذیر و کاملا همسان نبودن دانه های برنج از اولویت‌های اصلی انتخاب برنج است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.