درحال حاضر انواع بسیارزیادی از برنج در سرتاسر دنیا وجود دارد بیش از سیزده هزار نوع ولی نکته مهم این می باشد که همه آنها به دو ریز گونه کلی تقسیم می شوند که به این دو نام می باشند:

1. برنج جاپونیکا (oryza sativa japonica)
2. ایندیکا (sativa indica)

برنج( Oriza sativa) پس از گندم از مهمترین و قدیمی ترین نباتات بوده و عمده ترین و مهمترین ماده ی غذایی کشورهای در حال توسعه را تشکیل میدهد(لوح،۱۹۹۷).

این گیاه از نظر عرض جغرافیایی در ۵۳ درجه شمالی تا ۳۵ درجه جنوبی و از نظر ارتفاع تا ۲۶۰۰ متر از سطح دریا در کوههای هیمالیا، تحت شرایط متنوع خاک(شور ، قلیایی و خاک پیت) و تحت شرایطی که عمق آب و رژیم های دمایی متفاوت است تولید می شود(کوچکی و همکاران،۱۳۷۶ ).

امروزه برنج در آسیا،اروپا،آمریکای شمالی و جنوبی و اقیانوسیه کشت می شود.
برنج یکی از محصولات استراتژیک کشور و جهان می باشد که حدود دو سوم کالری مورد نیاز بیش از دو میلیارد نفر از جمعیت قاره آسیا را تامین می نماید .

برنج تامین کننده و منبع اصلی پروتئین در قاره آسیا می باشد.

کلیات تحقیق تاریخچه برنج

مبداء و تاریخچه برنج در جهان:

مبدا اصلی برنج اهلی هنوز بطور قطعی مشخص نیست. می‌توان قبول نمود که ارقام زراعی از ارقام وحشی آن جدا شده‌اند.

با قبول این موضوع باید دید که ارقام وحشی امروزه در کدام قسمت دنیا به طور فراوان وجود دارند.

بین این مناطق دو منطقه اهمیت به خصوصی دارند یکی آسیا و دیگری آفریقا. این دو منطقه را بایستی محل پیدایش برنج محسوب نمود.

محل پیدایش برنج را در قاره آسیا جنوب شرقی آسیا و هندوستان و در قاره آفریقا غرب این قاره می‌دانند.

عمدتاً نظر بر این است که برنج بطور مستقل در کشورهای چین، هند و اندونزی اهلی شده و به این ترتیب سه نژاد برنج بطور مستقل بوجود آمده‌اند که عبارتند از ایندیکا (هندی)، ژاپونیکا یا سینیکا (ژاپنی) و جاوانیکا (جاوه‌ای).

قدیمی ترین بقایا از شبه گونه برنج ایندیکا به ۷۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد که در شرق چین وشمال هند پیدا شدند. قدیمی ترین برنج ژاپونیکا در چین پیدا شد که قدمت آن به ۳۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بر می گردد. زارعت برنج شاید قدیمی‌ترین زراعت در آسیا باشد.

سالها قبل از اینکه شواهد تاریخی از تمدن بشری وجود داشته باشد، کشت آن متداول بوده است.

برنج در ازمنه بسیار قدیم از جنوب شرقی آسیا به مالایا، فیلیپین و چین راه یافته و یک قرن قبل از میلاد از چین یا هندوستان وارد ژاپن شده است.

توزیع انواع برنج آسیائی (عمدتاً ایندیکا) از هندوستان به خاور میانه و آفریقای شمالی و سپس به اروپا، احتمالاً در حدود یک هزار سال پیش از میلاد مسیح آغاز شد.

بعضی از انواع برنج جاوه‌ای نیز راه خود را از اندونزی به ماداگاسکار پیدا کرد.

غرب آفریقا واریته های برنج خود را یا از اروپا و یا مستقیماً از جنوب آسیا تامین کرده است. گسترش برنج از شش مرکز در شرق آفریقا، شمال آمریکا و استرالیا شروع شد.

در سال ۱۶۸۵ میلادی، زراعت برنج از ماداگاسکار وارد ایالات متحده آمریکا شد و از سال ۱۹۲۴ میلادی کشت این محصول در استرالیا توسعه یافت.

در آمریکا حدود سال ۱۶۹۰ میلادی کشت برنج آغاز گردید.

همچنین زراعت برنج در اروپا از ۸ مرکز در پرتقال و اسپانیا و ۹ مرکز در جنوب ایتالیا آغاز شد.